De Nederlandse verzekeringsmarkt moet consolideren, vindt De Nederlandsche Bank. Met het overnemen van Delta Lloyd zet Nationale-Nederlanden daar al een aardige stap in. Een blik op de 2015-cijfers leert dat vooral de collectieve levensverzekeringen lekker overzichtelijk worden: NN heeft straks bijna 40% van de pensioenmarkt in handen.

Er blijven buiten de grote zorgverzekeraars (alle ziektekostenmaatschappijen staan trouwens hier op een rij) nog vijf grote verzekeringsconcerns over: behalve NN zijn dat Achmea, Aegon, ASR en Vivat. Eigenlijk mag Allianz daar ook nog toe gerekend worden met naar schatting ruim een miljard premieomzet. Naar schatting, want de Benelux-tak van het Duitse concern valt niet meer onder Nederlands toezicht en concrete cijfers ontbreken daardoor.

Pensioenreus

De overmacht van de nieuwe combinatie NN-Delta Lloyd wordt het grootst in de pensioenverzekeringen. Daar is de premieomzet meer dan € 2,5 miljard groot. Omdat de collectieve levensector door het sluiten van grote contracten nog wel eens schommelingen laat zien in de koopsomomzet, geven de periodieke premie-inkomsten een betere inschatting van de marktverhoudingen op de lange termijn. Maar ook daar is NN goed voor een dikke 38% van alle premies.

De verhoudingen in de collectieve pensioenverzekeringen zullen bij de toezichthouder een tevreden grijns teweegbrengen: de drie grootste partijen beheersen ruim driekwart van de markt en de grootste vijf bestrijken zelfs 99%.

Zetje nodig

In schadeverzekeringen (zonder zorgverzekeringen) wordt NN niet de grootste, maar komt het wel dicht in de buurt van Achmea (19,6% om 21,1% marktaandeel).  In die markt kan de consolidatie nog wel een zetje gebruiken: de drie grootste partijen (Achmea, NN en ASR) hebben net iets meer dan de helft van alle schadepremies in de boeken. De top vijf haalt nog geen twee derde: 64,1%.

Kansen genoeg dus om in de schademarkt nog wat samen te klonteren. Wat wil Aegon als relatief bescheiden speler nog met schadeverzekeringen? Is dat een prooi voor ASR? Of slaan de Chinezen van Anbang nog een slag met Vivat, zelf ook niet bepaald een grote schadeverzekeraar?

De omzetcijfers die de verzekeraars hebben opgenomen in hun verslagstaten over 2015 zijn de basis voor bovenstaande marktaandelen. Ik heb ze voor alle deelbranches en alle verzekeraars op een rij gezet. Meer weten of een rapport opvragen? Stuur een mail naar rob@texti.nl.

Er zijn van die momenten dat je door een relatief eenvoudig gegeven heel anders tegen dingen gaat aankijken. Ik had het laatst, toen ik iemand sprak van pensioenfonds ABP. Hij vertelde me iets waardoor ik genuanceerder ben gaan denken over pensioen en beleggingsrisico’s.

Als je geld opzij zet voor je pensioen, wil je met een niet te hoge inleg toch een leuke pensioenuitkering opbouwen. Nu heb je daar als werknemer over het algemeen niet al te veel over te vertellen: je neemt deel aan een collectieve pensioenregeling en het pensioenfonds bepaalt hoe je centen worden belegd. Bij een traditionele middelloonregeling bouw je een vooraf vastgestelde pensioenuitkering op. Daar betaal je een premie voor. Het pensioenfonds zorgt vervolgens dat je je uitkering krijgt. Maar soms is daar een hogere premie voor nodig. Bijvoorbeeld omdat de rente laag is, of omdat de levensverwachting stijgt.

Meeste rendement ná pensioen

Het ABP (dat trouwens de premie voor 2016 heeft verlaagd) biedt zo’n regeling. Beleggen lijkt er dus niet aan te pas te komen, maar zoals zoveel institutionele beleggers steekt het fonds zelf natuurlijk wel geld in aandelen. En uit die beleggingservaring blijkt dat je juist ná pensioendatum het meeste rendement maakt op je gespaarde geld. Sterker nog: meer dan de helft van de pensioenuitkering wordt pas na pensionering bij elkaar belegd.
Dat is niet zo vreemd. De pot is – als het goed is – natuurlijk het grootst aan het einde van het werkzame leven. Dus het te maken rendement is dan ook het hoogst. 5% over € 100.000 is nu eenmaal meer dan 5% over € 1.000. Als je zo’n vermogen hebt bijeengespaard, is het dus eigenlijk zonde als de opbouw stopt bij het bereiken van de pensioenleeftijd.

Lifecycle

Bij een beschikbarepremieregeling is je pensioen afhankelijk van het rendement dat je zelf als pensioendeelnemer maakt op je – vastgestelde – inleg. Volgens populaire lifecycle-beleggingsmethoden wordt het beleggingsrisico naarmate de pensioendatum nadert, steeds verder afgebouwd. Dat verkleint het risico dat je pensioenkapitaal op de valreep verdampt. Maar het is ook een aanslag op het rendement, zo blijkt. Het is allemaal logisch.

Doorbeleggen

Wat nu als je na je pensioendatum kunt doorbeleggen in zo’n beschikbarepremieregeling? Dan kun je het lifecycle-principe uitsmeren over een langere periode en is de kans op rendement aanzienlijk groter. Dat klinkt leuk. Er ligt een wetsvoorstel in die richting. Specialist ADP is er positief over. Maar Aegon-directeur Maarten Edixhoven ziet vooral risico’s.

Hoe dan ook: als je individueel een pensioen moet opbouwen, moet je wel beleggen. Sparen is (zeker nu) geen optie en garanties zijn duur. Als je weet dat je het grootste rendement pas kunt maken als de uitkeringsperiode al is ingegaan, waarom dan niet doorbeleggen?

Aan de Zegerplas ligt al een jaartje of wat Wet ’n Wild. Een strandclub annex restaurant waar het uiteraard vooral in de zomer prettig toeven is. Wat brengt deze tent op het bord? Veel meer lekkers dan je zou denken, ontdekt de jury van Het Lekkerste Broodje Van Alphen (HLBVA).

Het is een bewolkte en wat frisse vrijdag, maar als je bij Wet ’n Wild op de met helblauwe kussens bedekte steigerhouten bank neerploft, waan je je toch al snel in een tropisch oord. Zicht op strand en water en groen aan de overkant. En is een beetje bewolking en een buitje op zijn tijd niet juist typisch tropisch? Kortom: ze hebben de sfeer daar goed voor elkaar.
De menukaart biedt ruime keuze: van panini tot soepje of salade. Mijn keuze valt op de sandwich gegrilde kipfilet gegratineerd met Parmezaanse kaas, uitgebakken spek en pestomayonaise. Een hele mond vol inderdaad en dat is mooi, want ik heb trek. De sandwich is trouwens niet echt een sandwich: het spul gaat gewoon op een witte bol.

Lekker hartig
Het broodje blijkt precies wat je graag eet na een half dagje in het zand en het water rondgedard te hebben: een lekker hartige hap, niet te weinig, maar ook niet te grof. De kip is ter plekke gegrild, dat proef je. Eigenlijk zou je niets minder mogen verwachten, maar kom er maar eens om! De spekjes zijn mooi bros uitgebakken. En de pestomayonaise maakt het netjes af. De witte bol is een prima drager: zacht van binnen, beetje knapperig van buiten. Lekker, maar niet te opdringerig. Geeft het beleg goed de ruimte.

Sla
Zo’n broodje doet het van zichzelf al uitstekend. Daar hoeft geen garnituurtje van sla of komkommer bij. Als ik sla wil, bestel ik wel een salade. Maar dat is dan een kleine kanttekening omdat er anders echt niks te klagen valt. Want dat stukkie sla lijkt verdorie nog wel vers ook! En prima gedresst!
Wet ’n Wild heeft met dit broodje een héle serieuze kandidaat in huis voor de titel HLBVA.

Broodje: gegrilde kipfilet gegratineerd met Parmezaanse kaas, uitgebakken spek en pestomayonaise

Plus:
– de kip komt écht net van de grill
– stevig, hartig, maar niet grof

Min:
– waarom nog een blaadje sla en schijfje komkommer? Is toch helemaal niet nodig.

Voor de duidelijkheid: ik eet dus vlees. En na die Spaanse en Italiaanse hammige heerlijkheden dacht ik: ik pak het wat simpeler aan. Geen liflafjes, gewoon een eerlijk broodje vleesch. Bij pannenkoekenboederij De Schaapskooi begrijpen ze dat.

Op het menu staat daar de Happy Hotdog: een goeie worst van slagerij Loek van Vliet op een “heerlijk broodje” geserveerd. Ik ga voor de bijl. Nu maar hopen dat ik straks het velletje hoor knappen terwijl het vet langs mijn kin druipt als ik de eerste hap neem.

Als het bord wordt neergezet, kijkt het broodje me al lachend aan op de gezellige houten tafel. Ik schuif het bestek terzijde en hap toe. En jawel: hier gebeurt wat. Ik hoor duidelijk ‘KNAP’, ik voel saus rond de mondhoeken, ik proef een worst zoals een worst moet wezen. Geen laffe Unox-knakworst, maar een worst die van echt vlees is gemaakt. Beetje zuurkool voor de frissigheid. Krokant gebakken uitje. Alleen dat broodje, tja, dat kan me niet echt bekoren. Hij is eerder wat taai dan luchtig. Da’s toch jammer. Alsof-ie van gisteren is.

Broodje: Happy Hotdog

Plus:
– worst zoals worst moet zijn
– lekker aangekleed

Min:
– broodje is wat taai

De Aarhof is al decennialang hét overdekte winkelcentrum van Alphen. Het gaat de vernieuwing van het stadshart overleven en is zeker met wind en regen een prima toevluchtsoord voor shoplustigen. Die hebben ook wel eens trek in een broodje en dan kunnen ze terecht Bij Dennis.

Het is met de Hema de enige lunchgelegenheid in De Aarhof. Anders dan Eight richt Bij Dennis zich vooral op het winkelpubliek dat gewoon een broodje zonder poespas wil eten. Al heb je wel even nodig om de vrij uitgebreide kaart door te nemen: alle variaties op een lunch staan erop, van uitsmijter tot poffertje. Gelukkig kan ik me beperken tot de broodjes.

De keuze valt op een bruin broodje Italia. Om het lekkerste broodje van Alphen te vinden, zoek ik vooral de broodjes die ‘anders dan anders’ zijn. Een pistoletje kaas of club sandwich kun je elders ook bestellen. Een broodje Italia niet, denk ik. Het ‘Italia’ moet komen van de zongedroogde tomaat en de oude kaas, die samen met de plakjes kipfilet op het broodje plaatsnemen.

De presentatie is goed: de twee helften van het donkere volkorenpistoletje onthullen de tomaat en de reepjes kaas, die vrolijk over de plakjes kipfilet zijn gedrapeerd. Daaronder vinden we nog wat gemengde sla. Op het bord ligt verder nog een bolletje huzarensalade met komkommer, sla en dressing.

Dit is duidelijk een broodje om in te bijten, dus ik schuif de twee helften op elkaar en hap toe. Het is lekker. Maar toch mis ik iets. De tomaat trekt de smaak van het geheel wel op, maar er zou best een beetje dressing bij kunnen. Iets van een lichte mosterd of pesto. Balsamico misschien? Iets nats in elk geval. Dat zou het meteen wat meer Italië-gevoel geven. Desondanks hebben we hier een prima broodje te pakken voor een leuke prijs.

Broodje: Italia

Plus:
– hapt lekker weg
– zongedroogde tomaat geeft zomerse smaak
– prijs: € 5,95

Min:
– beetje te droog
– kan iets meer ‘Italia’ hebben

In de zoektocht naar het Lekkerste Broodje van Alphen aan den Rijn (#LBVA) stappen we binnen bij Grand Café Eight. ‘Let’s have dinner at Eight’, lezen we buiten. Laten we hopen dat een lunch at twelve thirty geen probleem zal zijn.

En dat is het geenszins, al lijkt het er bij binnenkomst nog niet op: alle tafeltjes zijn bezet of gereserveerd. Gelukkig wordt er snel geïmproviseerd zodat de eerste Texti-broodjestest doorgang kan vinden. De entourage is in elk geval in orde: zeg maar moderne chic. Het publiek is dat ook, zo lijkt het: vooral zakenlunchers.

Ik trap af met een cappuccino. Die is ietsjes aan de slappe kant en de melk is net te enthousiast opgeschuimd, maar wel compact genoeg. Over het algemeen een prima bakkie. En een bakkie is geen broodje, dus over de koffie zeggen we verder niets.

De menukaart verraadt al snel dat Eight zich niet op het doorsnee winkelpubliek richt. Dat is maar goed ook, want woonwalhalla Davinci, waar Eight huist, lijkt maar geen massa’s klanten te trekken. De prijzen van de broodjes zijn fors, tenzij je genoegen neemt met een pistoletje ham of kaas. Maar dat doe ik niet: ik kies een broodje Pata Negra. Dat zie je niet op elke menukaart staan.

Als het bord arriveert, zie ik een prachtige toren van Spaanse ham voor me oprijzen. Met moeite is daaronder de dikke donkere plak brood waar te nemen. Tussen ham en brood bevindt zich, samen met wat sla, een tomatensalsa. De eerste hap brengt een glimlach om de mond: de Pata Negra smaakt geweldig, heerlijk zacht. De tomaat combineert mooi met de ham, al had de salsa nog wat guller gebruikt mogen worden.

Bij een broodje als dit moet je je inhouden om ‘m niet in een paar minuten op te schrokken. Het oordeel kan niet anders luiden dan: overheerlijk. De maag vraagt na afloop duidelijk om nóg zo’n broodje. Maar we koppelen er nog geen cijfer aan: de competitie moet spannend blijven. Het begin is in elk geval uitstekend!

Broodje: Pata Negra met tomatensalsa

Plus:
– heerlijk zachte ham
– goede combinatie met tomaat
– mooi donker biologisch brood

Min:
– een extra snee brood had niet misstaan
– prijzig: € 11